Τα καράβια

(Καράβια στο λιμάνι, Πειραιάς)

Απλή που είν' η αγάπη

πεντάμορφη κι αόρατη

σαν κάθε τι που μένει καθαρό.

Ζωή που είν' η αγάπη

και σα βουνό θεόρατη

τι χώρεσε η καρδιά μας απορώ.

Το καράβι της αγάπης σαν περνά

ετοιμάσου να τα πιάσεις τα σχοινιά.

Το ταξίδι αυτό το κάνουν δυο μεριές

τα καράβια κι οι προβλήτες στις στεριές

Απλή είν' η αγάπη

σα μουσική του σύμπαντος

που μέσα από το γέλιο σου αντηχει

Ζωή που είν' η αγάπη

κι ο νους μας τόσο ασήμαντος

για πράγματα μικρά που ανησυχεί.

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Περιέχεται στο νέο άλμπουμ της Δήμητρας Παπίου

και είναι, κατά τη γνώμη μου, από τις περιπτώσεις

που η μουσική αδικεί το στίχο, δυστυχώς.

Η τέχνη της παραπλάνησης

(Ο μεγαλοπρεπής ναός της Αγ. Παρασκευής, Κεφαλάρι Άργους)

Τα σκήπτρα της δημιουργίας των παραμυθιών

στις μέρες μας, τα έχει το Hollywood.

Ήρωες με τα πάθη τους, τα λάθη τους

τους έρωτες και τις ατυχίες τους 

πάνω κάτω σαν τα δικά μας.

Θεοί και Δαίμονες σχεδόν στα μέτρα μας.

Όταν όμως μιλάμε για ενημέρωση και όχι για ψυχαγωγία

έχουμε άραγε τα κατάλληλα φίλτρα να ξεχωρίσουμε 

την παραπλάνηση από την αλήθεια;

Τηλεόραση, εφημερίδες, internet

πάντα εκεί, 

να πληροφορήσουν αλλά και (πολλές φορές) 

να κατευθύνουν...

Σημείωση: Στην παραπάνω φωτογραφία απεικονίζεται

ένα εικονοστάσι. Έχει δεν έχει 60 εκατοστά ύψος. 

Μνήμες

(Μαστιχόδεντρο στον Εμπορειό, Χίος)

Τα κύτταρα του εγκεφάλου με τα οποία αντιλαμβανόμαστε

την όσφρηση είναι πολύ κοντά σε αυτά 

που αποθηκεύουν τις μνήμες μας.

Γι' αυτό και μια μυρωδιά μας ξυπνάει ευκολότερα αναμνήσεις

από μια εικόνα ή έναν ήχο.

Πάντα ζήλευα αυτούς που φέρνουν στο νου τους το Καλοκαίρι

(ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο)

όταν φτάσει στη μύτη τους άρωμα από γιασεμί ή από αγιόκλημα.

 Οι δικές μου τέτοιες μνήμες, ξυπνάνε 

με τη μυρωδιά είτε από λάδι καρύδας 

είτε από φιδάκι για τα κουνούπια.

Τόσο πεζά και "χημικά" αρώματα.

Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί 

και η μυρωδιά της μαστίχας από τη μυροβόλο Χίο.

Ακόμα και ο αέρας στο νότιο μέρος τους νησιού, μυρίζει "μαστίχι".

Λέγεται πως οι σχίνοι "δάκρυσαν" όταν είδαν τα βασανιστήρια  

 του Αγίου Ισιδώρου για να απαρνηθεί την πίστη του...

Μια υπέροχη νύχτα...

(Ελευθερία Αρβανιτάκη και Τάνια Τσανακλίδου στο Λυκαβηττό)

"Του ονείρου η αύρα τις ένωσε"  (ήταν ο τίτλος

που είχαν διαλέξει για την Καλοκαιρινή περιοδεία τους)

και κατάφεραν να μας συγκινήσουν 

αλλά και να μας ξεσηκώσουν πολλές φορές. 

Η αέρινη Ελευθερία (απ' όταν ζεστάθηκε και μετά)

και η συγκινητική Τάνια (από την πρώτη νότα που τραγούδησε)

έδωσαν σε όσους ανηφόρισαν χτες βράδυ στο Λυκαββητό

μια συναυλία που θα τη θυμούνται για καιρό.

Ευχαριστούμε.

Γύρισα

(Μια χούφτα Αιγαίο, Χίος)

Με γεμάτες μπαταρίες,

λίγο μαυρισμένος, πολύ ξεκούραστος

και με το μυαλό σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δουλεία

επέστρεψα...

Με τη μνήμη της μηχανής μου γεμάτη φωτογραφίες

και τη δική μου μνήμη γεμάτη εικόνες.

Μ' ένα μικρό μπλοκάκι μισογεμάτο με σκέψεις...

εδώ θα είμαστε να τα λέμε.

Καλώς σας βρήκα!