(Η όχθη του Άρνου στη Φλωρεντία, Ιταλία)
Ποσό σημαντικό ρόλο παίζει ο παράγοντας "τύχη"
στην αγάπη και κατά πόσο προκαλούμε οι ίδιοι την τύχη μας;
Ένας άνθρωπος που είναι η ζωή μας ολόκληρη
και χαζεύουμε μαζί του ηλιοβασιλέματα
σχεδιάζοντας το μέλλον,
θα μπορούσε να είναι ένας άγνωστος
που τυχαία θα βλέπαμε κάποια στιγμή στο δρόμο
αν είχαν έρθει λίγο διαφορετικά τα πράγματα.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων,
για να είναι μαζί δυο άνθρωποι, έχουν συμβεί
πάρα πολλές (φαινομενικά) ασήμαντες συμπτώσεις.
Οι οποίες συμπτώσεις όμως
δημιουργούν τελικά κάτι τόσο σημαντικό,
ώστε πολλοί τις βαφτίζουμε "μοίρα".
Κι ευχαριστούμε αυτή την καλή μας μοίρα
που έφερε στο δρόμο μας μια τόσο μεγάλη αγάπη.
Υ.Γ. Αυτά βέβαια για όσο διάστημα διαρκεί η αγάπη.
Μετά διαφοροποιούνται ελαφρώς τα πράγματα
και στολίζουμε τη "μοίρα" μας με
άλλα επίθετα.
15 σχόλια:
Πολύ καλό στο τέλος :)) Νομίζω πως, σε σχέση με το τι νιώθουμε και όχι με το τι πράττουμε, ό,τι ή όποιον αγαπήσουμε πραγματικά δεν μπορεί να το (ξε)αγαπήσουμε. Δεν ξέρω να σας πω πόσοι άγνωστοι θα μπορούσαν να ήταν μια μεγάλη μας αγάπη αλλά μου έχει τύχει πολλές φορές να πω μια κουβέντα με κάποιον ή κάποια στο δρόμο, σε μια ουρά, σε ένα μουσείο και μου έχει φανεί τόσο οικείο το πρόσωπό τους ή η ομιλία τους που θα ήθελα πολύ να συνέχιζα να μιλάω με τις ώρες. Για την τύχη/μοίρα νομίζω ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό όλων αυτών.
Καλό μήνα.
Μα αν ένας άνθρωπος είναι η ζωή μας όλη, μήπως να σταθούμε να σκεφτούμε μήπως λέω μήπως κάπου του κλέβουμε την δική του ζωή επειδή δεν έχουμε δική μας;
@MAXIMUS: Πράγματι, πάντα κάτι θα υπάρχει κρυμμένο μέσα μας για κάποιον που έχουμε αγαπήσει πραγματικά. Ίσως τελικά να είναι και κριτήριο αυτό. Όταν μετά από καιρό σκεφτόμαστε κάποιον άνθρωπο που έχει περάσει απ' τη ζωή μας και μας είναι εντελώς αδιάφορος, ίσως να μην τον είχαμε αγαπήσει πραγματικά.
Την καλησπέρα μου και καλό μήνα κι από μένα.
@Ανώνυμος: Έχεις απόλυτο δίκιο, αν κι εγώ το είπα περισσότερο για να δώσω έμφαση. Ότι περιγράφω δηλαδή μια πολύ μεγάλη αγάπη.
Την καλησπέρα μου.
Ναι Εκείνε, μα αυτό το πολύ μεγάλο της νοητικής επιθυμίας είναι και που παρατηρεί τα....σημάδια της τύχης ή της μοίρας αναζητώντας μια....ανώτερη βούληση...για να της πετάξει μετά κατάμουτρα την ευθύνη της επιτυχίας ή της αποτυχίας στην σχέση της μεγάλης αγάπης
@Ανώνυμος: Αυτό δε συμβαίνει έτσι κι αλλιώς γενικότερα στη ζωή; Πόσοι είναι αυτοί που αναλαμβάνουν πραγματικά τις ευθύνες των πράξεών τους χωρίς να προσπαθήσουν να τις "φορτώσουν" σε κάποιον άλλον; Ε, όταν δεν υπάρχει κανείς εκεί γύρω, τις "φορτώνουμε" στην τύχη, στη μοίρα, στο Θεό που μας μισεί κλπ.
Μα για να καλύψει τις ανασφάλειες, που του γενά η ανευθυνότητα του, ο νους του συναισθηματικού ανθρώπου επινόησε θεο γιατί βαριόταν να μπει στην διαδικασία να τις ελέγξει.
@Ανώνυμος: Καταπληκτική τοποθέτηση. Δεν έχει σημασία αν την ασπάζομαι ή όχι αλλά είναι μοναδική η προσέγγισή σου. Σ' ευχαριστώ!
Δίνω μεγάλη σημασία στην πρώτη εντύπωση, στην αόρατη αυτή αύρα που με κάνει να συμπαθώ κάποιον ή να τον αντιπαθώ απ' τη πρώτη ματιά. Έτσι γνώρισα και το σύντροφο μου. Με τη πρώτη ματιά τον ερωτεύτηκα. Είμαστε μαζί εικοσιπέντε χρόνια κι εκτός από μια μικρή γκρίνια που έχουμε πότε-πότε, είμαστε ακόμα καλά μαζί.
@ΕΦΗ: Αυτά είναι! Τέτοια όμορφα ακούμε και έχουμε ελπίδα κι εμείς οι υπόλοιποι. Να είσαστε καλά κι αγαπημένοι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Την καλημέρα μου.
H αγάπη διαρκεί για παντα...
Η σχέση μπορεί να τελειώσει...
Όχι κι η Αγάπη..
εκείνη είναι η Τύχη μας.....
Κουκίδα στην καρδιά πουπαντα θα ζωντανευει τα ηλιοβασιλέματα της Ζωής μας...
εκεινα που ζήσαμε μαζί σε στιγμές ευτυχίας!...
{το είπε ένα τσιγγάνακι!.... κι εκείνο ξέρει να "διαβαζει" τη Μοίρα και τα σημάδια της!....}
Φιλιά καληνύχτας...
@kakia_p: Κουκίδα στην καρδιά...σημάδι... ίσως και μια μικρή πληγή κάποιες φορές...
Ευχαριστώ πολύ για το πολύ όμορφο σχόλιο.
H αγάπη διαρκεί για παντα...
Η σχέση μπορεί να τελειώσει...
Όχι κι η Αγάπη..
εκείνη είναι η Τύχη μας.....
Κουκίδα στην καρδιά πουπαντα θα ζωντανευει τα ηλιοβασιλέματα της Ζωής μας...
εκεινα που ζήσαμε μαζί σε στιγμές ευτυχίας!...
{το είπε ένα τσιγγάνακι!.... κι εκείνο ξέρει να "διαβαζει" τη Μοίρα και τα σημάδια της!....}
Φιλιά καληνύχτας...
@Ανώνυμος: Καταπληκτική τοποθέτηση. Δεν έχει σημασία αν την ασπάζομαι ή όχι αλλά είναι μοναδική η προσέγγισή σου. Σ' ευχαριστώ!
Μα για να καλύψει τις ανασφάλειες, που του γενά η ανευθυνότητα του, ο νους του συναισθηματικού ανθρώπου επινόησε θεο γιατί βαριόταν να μπει στην διαδικασία να τις ελέγξει.
Δημοσίευση σχολίου