(Μαστιχόδεντρο στον Εμπορειό, Χίος)
Τα κύτταρα του εγκεφάλου με τα οποία αντιλαμβανόμαστε
την όσφρηση είναι πολύ κοντά σε αυτά
που αποθηκεύουν τις μνήμες μας.
Γι' αυτό και μια μυρωδιά μας ξυπνάει ευκολότερα αναμνήσεις
από μια εικόνα ή έναν ήχο.
Πάντα ζήλευα αυτούς που φέρνουν στο νου τους το Καλοκαίρι
(ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο)
όταν φτάσει στη μύτη τους άρωμα από γιασεμί ή από αγιόκλημα.
Οι δικές μου τέτοιες μνήμες, ξυπνάνε
με τη μυρωδιά είτε από λάδι καρύδας
είτε από φιδάκι για τα κουνούπια.
Τόσο πεζά και "χημικά" αρώματα.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί
και η μυρωδιά της μαστίχας από τη μυροβόλο Χίο.
Ακόμα και ο αέρας στο νότιο μέρος τους νησιού, μυρίζει "μαστίχι".
Λέγεται πως οι σχίνοι "δάκρυσαν" όταν είδαν τα βασανιστήρια
του Αγίου Ισιδώρου για να απαρνηθεί την πίστη του...
30 σχόλια:
μια χαρά είναι η μυρωδιά της μαστίχας, αρκέι να μην είναι στον ελληνικό καφέ. Διότι τότε δε σε ταξιδεύει στα καλοκαίρια αλλά στην τουαλέτα.
@mahler76: ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, δεν έχεις άδικο. Κάτι τριαντάφυλλα, κάτι κανέλες που έχουν βάλει τώρα στον καφέ είναι επιεικώς απαράδεκτα.
Έχω θαυμάσει τη θέα του Εμπορειού χαζεύοντας κάποια φωτογραφία, ελπίζοντας ότι κάποια μέρα, Καλοκαιρινή ή Φθινοπωρινή, θα επισκεφτώ το πανέμορφο λιμανάκι της. Με τις φυσικές μυρωδιές δεν έχω κανένα πρόβλημα, με τις χημικές είναι που τρελαίνομαι, ειδικά με το λεγόμενο «πατσουλί». Χάθηκε ο κόσμος να βάζουν οι γυναίκες άρωμα που να μοσχοβολάει όπως το μαστίχι; Να περνάνε οι κοπελιές και να απολαμβάνουμε μονολογώντας: μμμ Μαυρόσχοινος, Λαγκαδιώτης, Βιγλιώτης, ..... (όπως καταλάβατε έχω πρόβλημα με τα δυνατά-βαρειά αρώματα).
Πόσες αναμνήσεις κρυμένες μέσα από χρώματα κι αρώματα ...
Μυρωδιές από πεύκα κι από έλατα ..μυρωδιές από την αλμύρα της θάλασσας ..
μυρωδιές από σχίνα και μαστίχα ...
μυρωδιές από τη βροχή στο διψασμένο χώμα..
μυρωδιές από τον πρωινό καφέ ..από το ζεστό φρεσκοψημένο ψωμί...
μυρωδιές απ την βανίλια των κεριών...
από τ' αφρόλουτρο σ ένα ζεστό αρωματισμένο μπάνιο..
μυρωδιές από το δέρμα ενός μωρού....
μυρωδιές απ' τ αγαπημένο πρόσωπο που θα το αναγνώριζες και με κλειστά μάτια ακόμα...
Και σαν περνούν οι εποχές , μένουν όλα τούτα να φέρνουν μνήμες ...εικόνες.. σκηνές ...
Από τις μικρές χαρές της ζωής που αξίζουν όσο όλα τα μεγάλα !!!!!!!!
Καλό φθινόπωρο !!! να είσαι πάντα καλά !!!
πήρε ο πατέρας μου ελληνικό με άρωμα μαστίχας. Η φρίκη η ίδια.
@mahler76: Εάν όντως είναι έτσι όπως τα λες, τότε πάμε για άλλη επιλογή.
@Δέσποινα Γιαννάκου: Το άρωμα με μυρωδιά δέρματος μωρού θα μπορούσε για μένα να είναι το ιδανικό, γιατί θα μου έφερνε στο νου τις όμορφες στιγμές από τη γέννηση των τεσσάρων αγαπημένων μου παιδιών (γιός και τρεις κόρες).
Η μυρωδιά της δάφνης πάντα θα μας θυμίζει τον Απόλλωνα και του ρόδου την Αφροδίτη
Το φυτικό βασίλειο αντιστοιχεί στον αισθαντικό μας φορέα
Η μυθολογία μας αποδεικνύεται Επιστήμη, μια επιστήμη που μυθολογούσε για να μη γίνεται κατανοητός ο τρόπος ελέγχου της συνείδησης
Μια επικίνδυνη γνώση στα χέρια πονηρών ανθρώπων που θα συνέδεαν ενδεχομένως την τυφλή πίστη με διάφορα βαρειά αρώματα και που θα κυνηγούσαν μετά την επιστήμη ως επικίνδυνη για την δογματική πίστη
@Scorpion49: Με τα βαριά αρώματα έχω κι εγώ θέμα μεγάλο. Ομολογώ βέβαια πως όταν το άρωμα είναι πικρό όπως αυτό του πικραμύγδαλου ή τις πικρής σοκολάτας, αν και βαριά μου αρέσουν πολύ.
Υ.Γ. Να χαίρεσαι τα παιδιά σου.
@Δέσποινα Γιαννάκου: Έχω πιάσει τον εαυτό μου να μου δημιουργούνται θετικά συναισθήματα για κάποιον που δε γνωρίζω, μόνο και μόνο επειδή φοράει ένα άρωμα που μου φέρνει στο μυαλό κάτι όμορφο. Τώρα που το σκέφτομαι μου μοιάζει πολύ περίεργο, κι όμως έχει συμβεί παραπάνω από μία φορά.
@mahler76: Το έχω δοκιμάσει κι εγώ. Για κάποιον που του αρέσει το άρωμα του ελληνικού καφέ, αυτές οι νέες γεύσεις δεν αντέχονται.
@Ανώνυμος: Το σχόλιο σου μου έφερε στο νου "Το άρωμα" του Ζίσκιντ και το κατόρθωμα του ήρωα να "παίζει" με τα συναισθήματα των γύρω του, ερεθίζοντας απλώς την όσφρηση τους.
Την καλημέρα μου.
Εκείνε μόλις μου θυμήσατε ότι πρίν χρόνια το είχα διαβάσει το βιβλίο αυτό!
@Ανώνυμος: Είναι υπέροχο βιβλίο. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έγινε πολύ της μόδας. Μέχρι και ταινία βγήκε, την οποία αποφεύγω να δω για να μη μου χαλάσει την όμορφη εικόνα που έχω από το βιβλίο.
Αυτή η μυρώδια στο νότιο μέρος του νησιού...αξέχαστη μα τόση ομορφιά σε ένα δέντρο ''ματωμένο''.Κάποια στιγμή θα ήθελα να επιστρέψω και να ξαναγυρήσω όλα τα μαστιχοχώρια και ας ματώσω!!!!
Πολύ όμορφο πόστ!!!
Την Καλησπέρα μου!!!
Φιλιά Σου Πολλά!!!
Maximus
το λάδι καρύδας και η μυρωδιά πλαστικού μου θυμίζουν τα βατραχοπέδιλα και την μάσκα που είχα παιδί και γενικά ετοιμασία για μπάνιο στη θάλασσα. Μου αρέσει κι εμένα το φιδάκι!! Επίσης με τρελαίνει να περπατάω στα στενά Αμπελόκηποι-Γκύζι και να μυρίζουν φαγητά από τα παράθυρα με τα ξύλινα ρολά. Αφήστε τα παράθυρα στο φωταγωγό, ευτυχία!
Πολύ όμορφο το δέντρο, δεν έχω πάει ποτέ στη Χίο, αλλά έχω φάει πολλά υποβρύχια.
Καλή εβδομάδα :)
mxs 2
Κατά το Le Guzi...αριστοκρατική συνοικία, μπα, λάθος, Γκύζη είναι το σωστό!
@karkinos7: Δεν ξέρω από πότε έχεις να πας αλλά σε γενικές γραμμές τα τελευταία χρόνια το νησί δεν έχει αλλάξει πολύ. Παραμένει το ίδιο όμορφο. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@Maximus: Καλά, αυτές οι μυρωδιές στις γειτονιές το Καλοκαίρι από τα φαγητά που μαγειρεύονται είναι φοβερές. Και να μην πεινάς, σου έρχεται να χτυπήσεις το κουδούνι και να ζητήσεις μεζέ! ΧΑΧΑΧΧΑΧΑ.
Καλή εβδομάδα κι από μένα.
@Αγαπητοί Εκείνε και Ανώνυμε: Δεν το έχω διαβάσει το εν λόγω βιβλίο, αλλά επειδή μου κεντρίσατε την περιέργεια και το ενδιαφέρον θα σπεύσω να το προμηθευτώ.
Οι αισθήσεις παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, μία εκ των οποίων είναι φυσικά και η όσφρηση, αλλά τα κορυφαία αισθήματα προβάλουν μέσα από τη γλώσσα του σώματος (τα λεγόμενα σύνθετα αισθήματα), που ομολογούν πράγματα που δεν είναι δυνατόν να αποκαλυφθούν μέσω του προφορικού λόγου.
Την καλησπέρα μου σε όλους, και καλή εβδομάδα.
Αχ, λάδι καρύδας... η μυρωδιά του πρώτου μου καλοκαιριού στην Ελλάδα....
Γιασεμί ή αγιόκλημα....
Θεικά και εξίσου αγαπημένα..
Καλησπέρα!!!!
@Scorpion49: Συμφωνώ για τη γλώσσα του σώματος 100%. Ξέρεις με τι διαφωνώ; Με όλα εκείνα τα βιβλία-οδηγούς που διατείνονται πως με "μαθηματική ακρίβεια" μπορούν να σε κάνουν να καταλάβεις αν ο/η απέναντί σου θέλει να σε παντρευτεί ή όχι, σε σχέση με το πως κρατάει το τσιγάρο για παράδειγμα!!! :-)
@Sissi Soko: Είναι απίθανο, συμφωνώ. Και μέσα στο Γενάρη να το μυρίσεις, σε παραλίες πάει ο νους σου.
@Roadartist: Για μένα υπερέχει λιγάαακι το γιασεμί. Του έχω αδυναμία μεγάλη!
Την καλησπέρα μου σε όλους.
χημικές και οι δικές μου αναμνήσης όσφρησης!ανοίγω το αντηλιακο και το μυρίζω καταχειμωνο!
@magdalena: Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το έχω κάνει κι εγώ! :-)
Την καλημέρα μου.
Δεν γινόταν να μη στείλω και εγώ το σχόλιό μου.
Πραγματικά αν θέλετε να δείτε Θάλασσα, καλοκαίρι, ωραίες παραλίες, ηλιοβασιλέματα και ότι άλλο όμοφρο, επισκευθείτε το blog της Μεσσηνίας που είναι το
http://messiniaka.blogspot.com
@Αντώνης Μεσσήνιος: Όμορφο το blog σας. Όμορφος κι ο τόπος σας.
Δεν γινόταν να μη στείλω και εγώ το σχόλιό μου.
Πραγματικά αν θέλετε να δείτε Θάλασσα, καλοκαίρι, ωραίες παραλίες, ηλιοβασιλέματα και ότι άλλο όμοφρο, επισκευθείτε το blog της Μεσσηνίας που είναι το
http://messiniaka.blogspot.com
@karkinos7: Δεν ξέρω από πότε έχεις να πας αλλά σε γενικές γραμμές τα τελευταία χρόνια το νησί δεν έχει αλλάξει πολύ. Παραμένει το ίδιο όμορφο. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@Maximus: Καλά, αυτές οι μυρωδιές στις γειτονιές το Καλοκαίρι από τα φαγητά που μαγειρεύονται είναι φοβερές. Και να μην πεινάς, σου έρχεται να χτυπήσεις το κουδούνι και να ζητήσεις μεζέ! ΧΑΧΑΧΧΑΧΑ.
Καλή εβδομάδα κι από μένα.
Αχ, λάδι καρύδας... η μυρωδιά του πρώτου μου καλοκαιριού στην Ελλάδα....
@Ανώνυμος: Είναι υπέροχο βιβλίο. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έγινε πολύ της μόδας. Μέχρι και ταινία βγήκε, την οποία αποφεύγω να δω για να μη μου χαλάσει την όμορφη εικόνα που έχω από το βιβλίο.
Η μυρωδιά της δάφνης πάντα θα μας θυμίζει τον Απόλλωνα και του ρόδου την Αφροδίτη
Το φυτικό βασίλειο αντιστοιχεί στον αισθαντικό μας φορέα
Η μυθολογία μας αποδεικνύεται Επιστήμη, μια επιστήμη που μυθολογούσε για να μη γίνεται κατανοητός ο τρόπος ελέγχου της συνείδησης
Μια επικίνδυνη γνώση στα χέρια πονηρών ανθρώπων που θα συνέδεαν ενδεχομένως την τυφλή πίστη με διάφορα βαρειά αρώματα και που θα κυνηγούσαν μετά την επιστήμη ως επικίνδυνη για την δογματική πίστη
Πόσες αναμνήσεις κρυμένες μέσα από χρώματα κι αρώματα ...
Μυρωδιές από πεύκα κι από έλατα ..μυρωδιές από την αλμύρα της θάλασσας ..
μυρωδιές από σχίνα και μαστίχα ...
μυρωδιές από τη βροχή στο διψασμένο χώμα..
μυρωδιές από τον πρωινό καφέ ..από το ζεστό φρεσκοψημένο ψωμί...
μυρωδιές απ την βανίλια των κεριών...
από τ' αφρόλουτρο σ ένα ζεστό αρωματισμένο μπάνιο..
μυρωδιές από το δέρμα ενός μωρού....
μυρωδιές απ' τ αγαπημένο πρόσωπο που θα το αναγνώριζες και με κλειστά μάτια ακόμα...
Και σαν περνούν οι εποχές , μένουν όλα τούτα να φέρνουν μνήμες ...εικόνες.. σκηνές ...
Από τις μικρές χαρές της ζωής που αξίζουν όσο όλα τα μεγάλα !!!!!!!!
Καλό φθινόπωρο !!! να είσαι πάντα καλά !!!
Έχω θαυμάσει τη θέα του Εμπορειού χαζεύοντας κάποια φωτογραφία, ελπίζοντας ότι κάποια μέρα, Καλοκαιρινή ή Φθινοπωρινή, θα επισκεφτώ το πανέμορφο λιμανάκι της. Με τις φυσικές μυρωδιές δεν έχω κανένα πρόβλημα, με τις χημικές είναι που τρελαίνομαι, ειδικά με το λεγόμενο «πατσουλί». Χάθηκε ο κόσμος να βάζουν οι γυναίκες άρωμα που να μοσχοβολάει όπως το μαστίχι; Να περνάνε οι κοπελιές και να απολαμβάνουμε μονολογώντας: μμμ Μαυρόσχοινος, Λαγκαδιώτης, Βιγλιώτης, ..... (όπως καταλάβατε έχω πρόβλημα με τα δυνατά-βαρειά αρώματα).
μια χαρά είναι η μυρωδιά της μαστίχας, αρκέι να μην είναι στον ελληνικό καφέ. Διότι τότε δε σε ταξιδεύει στα καλοκαίρια αλλά στην τουαλέτα.
Δημοσίευση σχολίου