4.3.11

Δε θέλω να ξέρω

(Πανσέληνος στο Λονδίνο, Αγγλία)

Κάπου είχα διαβάσει παλιότερα, πως αν μια φορά τη μέρα σκεφτόμαστε το θάνατό μας, θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Θεωρητικά, στην ιδέα και μόνο ότι αύριο μπορεί να πεθάνω, θα σκεφτώ πόσο χαζά και μικρά είναι τα όποια αρνητικά συναισθήματα μου που δε μ' αφήνουν να χαρώ αυτό που έχω και θα προσπαθήσω να τα αποβάλω.

Στη σιγουριά όμως; Πως θα αντιδρούσα αν ήξερα με κάποιο τρόπο ότι αύριο θα πεθάνω;

Δεν ξέρω αν θα άρχιζα τα τηλέφωνα σε όλους εκείνους που θέλω να ζητήσω μια συγγνώμη, να πω σε κάποιους ένα ευχαριστώ ή απλώς ένα αντίο. Αν και, μεταξύ μας, δε με έχω για τόσο ψύχραιμο.

Ίσως να έβγαινα να διασκεδάσω όπως ποτέ πριν στη ζωή μου, ίσως όμως και να κλεινόμουν στο σπίτι κοιτάζοντας το ρολόι. Μπορεί και να άκουγα τον αγαπημένο μου δίσκο αναλογιζόμενος τη ζωή μου. Ένα τελευταίο ταξίδι στα παλιά, για να φύγω έχοντας στο μυαλό μου όσα έκανα και όχι όσα δεν πρόλαβα να κάνω.

21 σχόλια:

Athens Girl είπε...

Κι αν άκουγες τον αγαπημένο σου δισκο
Ποιος θα ήταν αυτός;
(Εγώ ακόμα ψάχνω…)

magda είπε...

Το έχω σκεφθεί πάρα πολλές φορές και ξέρεις τι κάνω ; Προσπαθώ να περνάω όσο το δυνατόν καλύτερα την κάθε μου μέρα και δίνω πολύ αγάπη στην οικογένεια μου.
Σου εύχομαι ένα καλό τριήμερο ! :)

~reflection~ είπε...

Την καθε μερα μου την Ζω σαν να προκειται το βραδυ να πεθανω....

ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ δινομαι στη στιγμή..

αν μου έλεγαν

"ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ...Πως θελεις να ζήσεις την σημερινη μερα?"

θα απαντούσα
"Οπως Ζω την καθε μερα μου... σαν να είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!!!"


Υπεροχο Θέμα....

Σε φιλώ γλυκά...

Scorpion49 είπε...

Καλό είναι να προσπαθούμε καθημερινά για τη βελτίωση της συμπεριφοράς μας. Η σκέψη ενός τέτοιου ενδεχόμενου θα πρέπει να μας οδηγεί κατευθείαν στην αυτοκριτική, με στόχο τη βελτίωση του τρόπου ζωής. Προσωπικά έζησα αυτό το ενδεχόμενο όταν πριν από δύο εβδομάδες, μετά από επιμονή τού ενός εγγονού μου να παίξουμε κρυφτό συνέβη η πτώση που είχε ως αποτέλεσμα το γερό χτύπημα στο κεφάλι, ένα σπασμένο δόντι, τραυματισμένο χέρι και αρκετούς μώλωπες, σημασία όμως έχει ότι ευχαριστήθηκα το παιχνίδι με το εγγονάκι μου. Ο σακάτης επέζησε τελικά, όπως φαίνεται ή έχω γερό κεφάλι ή δεν είχε έρθει η ώρα να πάρω απάντηση στα υπαρξιακά μου ερωτηματικά. Στο νοσοκομείο που πήγα για εξετάσεις πέρασαν πολλές σκέψεις από το μυαλό μου, ανάλογες με αυτές που περιγράφεις στην ανάρτησή σου, και έκανα για μια ακόμη φορά την αυτοκριτική μου, τον ισολογισμό των πράξεών μου. Κάποια στιγμή θα δείξει αν το υπόλοιπο είναι θετικό ή αρνητικό, όταν δηλαδή ο έφορος αποφασίσει αν θα επιβάλει πρόστιμο ή όχι.

Όμορφη πανσέληνος, ρομαντική ατμόσφαιρα! Ας ζήσουμε το τώρα γεμίζοντας όσο μπορούμε τη ζωή μας με όμορφες αναμνήσεις, ας δώσουμε αγάπη, ίσως ένα μέρος της μας επιστραφεί με μεγαλύτερη ένταση.

Να είσαι πάντα καλά, και καλό Π.Σ.Κ. !! (σύγχρονη νεανική έκφραση)

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

αν μια φορά τη μέρα σκεφτόμουν το θάνατό μου, δεν ξέρω αν θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος… σίγουρα, όπως δεν είμαι και η προσωποποίηση του θάρρους και της δύναμης, θα γινόμουν ψυχωσιακός άνθρωπος!!!

το ίδιο δεν ξέρω, αν μπορώ την κάθε μέρα μου, να την ζω σαν να είναι η τελευταία…

αυτό που ξέρω σίγουρα, άσχετα αν κάθε φορά τα καταφέρνω, είναι πως κάθε μέρα προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, ν’ αγαπάω τους ανθρώπους όλο και πιο πολύ, να διαβάζω περισσότερο…
αυτό κάνω και αυτό θα έκανα, ακόμα και αν ήξερα πως θα ζήσω άλλα 100 χρόνια!!!

πολύ ωραίο το θέμα σου!

Margo είπε...

Την ίδια ερώτηση αλλιώς θα την απαντούσα πριν γίνω μαμά και αλλιώς τώρα που είμαι.
Τώρα θα περνούσα όσο χρόνο μου έμενε μαζί τους και το κάνω κι ας με κυνηγάνε οι δουλειές. Ο χρόνος που περνά δεν ξαναγυρνά και εκείνα δε θα είναι για πάντα παιδιά.

Καλό τριήμερο σου εύχομαι

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σε νεαρή ηλικία με πανικόβαλε και μόνο η ιδέα του θανάτου.
Τώρα στη μέση ηλικία .... θέλεις η ωριμότητα... θέλεις η υπαρξιακή και μέσω των παιδιών πληρότητα... θέλεις ο επί του συγκεκριμένου θέματος διάλογος με το Γλάρο μου τον οποίο θεωρώ πνεύμα οξύ, σκέφτομαι πλέον ψυχραιμότερα (χα... λέμε τώρα...)
:-)))

ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ με ΧΑΜΟΓΕΛΟ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Εκείνος είπε...

@Athens Girl: Ωχ! Αν και την έβλεπα να έρχεται αυτή την ερώτηση δεν είμαι σίγουρος, πραγματικά! Ίσως μια επιλογή από σκόρπια τραγούδια που μου αρέσουν. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω ένα μόνο άλμπουμ θα ήταν μεταξύ των:

-"Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ" από Άλκηστη
-"Tubular bells" από Oldfield
-"Τα κορμιά και τα μαχαίρια" από Ελευθερία
-"Σύνεργα" του Παπάζογλου
-"Εμφύλιος Έρωτας" από Χαρούλα
-"Czas Cyganow" από Bregovich
-"Ρε!" από Άννα

Αυτά μεταξύ πολλών άλλων που μου αρέσουν πολύ. Τέτοιος ΧΑΜΟΣ πολυφωνίας υπάρχει στη δισκοθήκη μου.

@magda: Μεγάλη χαρά και "γέμισμα" ψυχής για όσους καταφέρνουν να το κάνουν αυτό. Καλό τριήμερο και σ' εσένα!

Εκείνος είπε...

@~reflection~: Κάπου εκεί στα λόγια σου κρύβεται (κατά τη γνώμη μου) το μυστικό της ευτυχίας! Δύσκολο αυτό που περιγράφεις αλλά και μεγάλη η ανταμοιβή. Ανταποδίδω τα φιλιά.


@Scorpion49: Κατ' αρχάς εύχομαι περαστικά. Πρέπει να ήταν γλυκός (αν μπορεί να το πει κάποιος) ο πόνος που προκλήθηκε από τέτοιο παιχνίδι!

Αυτοκριτική, αναθεώρηση, λάθη και απολογισμοί...πάλι στην αγάπη όμως καταλήγουμε! Ήθελα να το επισημάνω και στην ανάρτηση. Τελικά γύρω από αυτή περιστρέφονται όλα ή παραείμαι αισιόδοξος;

Είναι όντως ρομαντική η ατμόσφαιρα, στα σχόλιά σας οφείλεται. Καλό ΠΣΚ και σ' εσένα :-)

Εκείνος είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ: Αυτό το "αν μια φορά τη μέρα σκεφτόμαστε το θάνατό μας, θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι" περισσότερο, νομίζω, έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση της τρωτότητάς μας, παρά με τον ουσιαστικό "φόβο" του επερχόμενου θανάτου.

Στα υπόλοιπα θα με βρεις απόλυτα σύμφωνο. Παραδέχομαι ότι δεν έχω καταφέρει ακόμα να ζήσω με τον τρόπο που περιγράφεις, χαίρομαι όμως πραγματικά για τους ανθρώπους που μπορούν να το πετύχουν. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

@Margo: Αλλαγή προτεραιοτήτων, έτσι είναι. Κι εγώ υποθέτω πως αν είχα παιδιά, λίγο θα με ένοιαζε ο αγαπημένος μου δίσκος! :-) Να τα χαίρεσαι!

Εκείνος είπε...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: Ενδιαφέρον έχει αυτή η τοποθέτηση. Εγώ θεωρούσα πως σε μικρότερη ηλικία δε μας νοιάζει τόσο επειδή το βλέπαμε ως κάτι πολύ μακρινό Μάλλον πρέπει να κουβεντιάσω λίγο με το Γλάρο σου. Πολλά χαμόγελα και σ' εσένα, ευχαριστώ για την επίσκεψη.


Καλό τριήμερο σε όλους!

Bitch είπε...

Ωραίο θέμα!
Και εγώ αυτό ρωτώ κάθε μέρα.
Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια¨…
Ζήσε την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία.
Μέχρι το μεδούλι!
Καλό βράδυ και φίλια!!

Εκείνος είπε...

@Bitch: Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.

Καλημέρα σε όλους!

fish eye είπε...

μου αρεσε που εγραψες κι αυτη την περιπτωση.. θα κοιτουσα παγωμενη το ρολοι.. οπωσδηποτε !

Ανώνυμος είπε...

πόσο με άγγιξες δεν ξέρεις....

Εκείνος είπε...

@❤: Και για μένα έχει μεγάλες πιθανότητες δυστυχώς.


@Dark13Sun: Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Την καλησπέρα μου σε όλους!

Bitch είπε...

Ωραίο θέμα!
Και εγώ αυτό ρωτώ κάθε μέρα.
Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια¨…
Ζήσε την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία.
Μέχρι το μεδούλι!
Καλό βράδυ και φίλια!!

Εκείνος είπε...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: Ενδιαφέρον έχει αυτή η τοποθέτηση. Εγώ θεωρούσα πως σε μικρότερη ηλικία δε μας νοιάζει τόσο επειδή το βλέπαμε ως κάτι πολύ μακρινό Μάλλον πρέπει να κουβεντιάσω λίγο με το Γλάρο σου. Πολλά χαμόγελα και σ' εσένα, ευχαριστώ για την επίσκεψη.


Καλό τριήμερο σε όλους!

Margo είπε...

Την ίδια ερώτηση αλλιώς θα την απαντούσα πριν γίνω μαμά και αλλιώς τώρα που είμαι.
Τώρα θα περνούσα όσο χρόνο μου έμενε μαζί τους και το κάνω κι ας με κυνηγάνε οι δουλειές. Ο χρόνος που περνά δεν ξαναγυρνά και εκείνα δε θα είναι για πάντα παιδιά.

Καλό τριήμερο σου εύχομαι

Εκείνος είπε...

@Athens Girl: Ωχ! Αν και την έβλεπα να έρχεται αυτή την ερώτηση δεν είμαι σίγουρος, πραγματικά! Ίσως μια επιλογή από σκόρπια τραγούδια που μου αρέσουν. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω ένα μόνο άλμπουμ θα ήταν μεταξύ των:

-"Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ" από Άλκηστη
-"Tubular bells" από Oldfield
-"Τα κορμιά και τα μαχαίρια" από Ελευθερία
-"Σύνεργα" του Παπάζογλου
-"Εμφύλιος Έρωτας" από Χαρούλα
-"Czas Cyganow" από Bregovich
-"Ρε!" από Άννα

Αυτά μεταξύ πολλών άλλων που μου αρέσουν πολύ. Τέτοιος ΧΑΜΟΣ πολυφωνίας υπάρχει στη δισκοθήκη μου.

@magda: Μεγάλη χαρά και "γέμισμα" ψυχής για όσους καταφέρνουν να το κάνουν αυτό. Καλό τριήμερο και σ' εσένα!

magda είπε...

Το έχω σκεφθεί πάρα πολλές φορές και ξέρεις τι κάνω ; Προσπαθώ να περνάω όσο το δυνατόν καλύτερα την κάθε μου μέρα και δίνω πολύ αγάπη στην οικογένεια μου.
Σου εύχομαι ένα καλό τριήμερο ! :)

Δημοσίευση σχολίου