(Το εσωτερικό των τειχών που χωρίζουν τη Βούδα από την Πέστη, Ουγγαρία )
Ο εαυτός κατασκευάζει τεράστια τείχη γύρω του για "αυτο"προστασία. Αυτά τα τείχη τα ονομάζει πραγματικότητα. Ο,τιδήποτε δεν ταιριάζει με αυτό που ο περιτειχισμένος εαυτός θεωρεί πραγματικό, δεν αφήνεται να περάσει από το τείχος. Έτσι, όταν πια φτάνει μέσα η νέα αντίληψη, έχει γίνει αυτό που ήθελε από την αρχή.
Έτσι οι περισσότεροι από μας περνάμε τη ζωή μας βλέποντας μόνον ό,τι θέλουμε να δούμε, ακούγοντας μόνον ό,τι θέλουμε να ακούσουμε, μυρίζοντας ό,τι θέλουμε να μυρίσουμε, ενώ όλα τα υπόλοιπα παραμένουν απολύτως αόρατα.
Όλα τα πράγματα βρίσκονται εδώ. Για να τα δούμε, το μόνο που χρειάζεται είναι να τα αφήσουμε να μπουν, να τα αγγίξουμε, να τα γευτούμε, να τα δαγκώσουμε, να τα αγκαλιάσουμε (το πιο ευχάριστο), να τα ζήσουμε όπως είναι - όχι όπως είμαστε εμείς.
Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις
Λέο Μπουσκάλια
33 σχόλια:
ε ρε αυτος ο μπουσκαλια κοσμο που πηρε στο λαιμο του....
@love2love: Κατά τη γνώμη μου γράφει με αρκετά "γήινο" και άμεσο τρόπο χωρίς εξωραϊσμούς. Δεν έχει δηλαδή το γράψιμο του Κοέλο που νομίζεις ότι όλος ο κόσμος, έτσι μαγικά, σου ανήκει.
Όπως και να' χει, αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήταν ο "κυνόδοντας" που είδα χτες και βρήκα πολλά στοιχεία κοινά με το συγκεκριμένο (αγαπημένο) απόσπασμα.
Την καλημέρα μου.
αν το τοίχος το δω ως "προστασία", τότε μάταιος και "μικρός"...
αν το δω ως επιλογή διαχωρισμού, "μικρών" από τα σπουδαία, τότε ευπρόσδεκτος...
ένα φιλί μια καλημέρα
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ: Έτσι είναι ακριβώς! Ο καθένας φιλτράρει όσα θα επιτρέψει να "εισχωρήσουν" στην πραγματικότητά του. Κι ας γίνονται λάθη.
Όταν όμως χτιζόμαστε (ή μας χτίζουν) για προστασία, τότε το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό.
Καλημέρα κι από μένα.
καλα εκανες βρε και το ιεπες δεν ειπα κατι ωραια τα λεει και ειναι χρησιμα ποιος τα κανεις δεν ειπε
@love2love: Όχι, μια χαρά, κατάλαβα πως το είπες.
Όσο για το ποιος τα κάνει τελικά...Κάποιοι; Λίγοι; Ίσως κανείς; Ας έχουμε όμως το σωστό στόχο κι ό,τι μπορέσει ο καθένας.
:)
Τα τειχη περιφρουρούν το Κορμί που κινείται στις Λεωφόρους της Κοινωνίας...
Τειχη από Ηθικούς Νόμους..
Νόμους του Συτάγματος..
Νόμους Θρησκειών!...
Καλουπια να χωρεσουν τη ΖΩΗ...
ο ΥπερΆνθρωπος Καζαντζάκης είπε:
Να σπας τα καλούπια, όταν νιωθεις δε σε χωρούν ..
και να εχεις το θάρρος και τη δυναμη να χτισεις νεα...
κι ακομη καλύτερα....
ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΛΟΥΠΙΑ να είναι φτιαγμενα με δομικό υλικο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!!!!
μας εμαθαν να χτισουμε...
μα...
Υπαρχουν δυο στασεις Ζωης:
ο Χτιστης κι ο Κηπουρος..
Εγω ανήκω στη Δευτερη.....
με παιζει ο καιρός..
μου χαλα τη σοδειά η αιφνιδια ιδιοτροπία του...
μα...
επιμενω...
και ο Κηπος της Ζωης μου φράχτη οικοπεδοποίησης ΔΕΝ εχει....
ειναι δημοσιας προβολής ...εκθεσης και μπορείς ελευθερα να μυρισεις και να κόψεις ένα ανθακι....
Η πραγματικότητά μου ειναι Μίξη Ωραιοποιημενου Νοήματος και ενός συναισθηματος που προσομοιώνει τη γαλήνη και τη φουρτουνα της θαλασσας, φυτεμένα πανω στο σκληρό χώμα της καθημερινότητας....
ΝΑ ΖΕΙΣ...
υπεροχα τελειωσε το κειμενο....
αν ΖΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ αβιαστα αγαπας και μαθαινεις!!!
σε φιλω γλυκα..
Να ζούμε εμείς με και σε αυτά!!!
Την Καλησπέρα μου!!!
@~reflection~: Το πιο επικίνδυνο είναι ότι όσοι χτίζουν τείχη για εμάς το κάνουν για το "καλό" μας. Ποιο καλό όμως είναι αυτό που σε περιορίζει τόσο;
Υπέροχα τα λόγια του Μεγάλου Καζαντζάκη. Σε 3 γραμμές, όλη η ουσία.
Σε σχέση με την "κήπο" πάντως, λίγοι αντέχουν την τόση έκθεση! Ίσως γι' αυτό και λίγοι καταφέρνουν να σπάσουν τα καλούπια.
@karkinos7: Το ερώτημα είναι, μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς;
Καλησπέρα κι από μένα σε όλους.
Η ανθρωπότητα ψάχνει, ερευνά και ανακαλύπτει καινούρια πράγματα, έξω από κάθε περιχαράκωση. Αντίθετα οι κοινωνίες χτίζουν τείχη για να περιφρουρήσουν εκείνα για τα οποία πάλεψαν-πολέμησαν να αποκτήσουν. Μα, κάποια στιγμή ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι είναι εγκλωβισμένες, πνίγονται και αποζητούν εναγωνίως το γκρέμισμα των τειχών. Μόλις πετύχουν να αναπνεύσουν καθάριο αέρα αρχίζουν εκ νέου το χτίσιμο, φοβούνται ότι κάποιος θα έλθει πάλι να τους στερήσει ότι καινούριο έχουν αποκτήσει, ζωή κόλαση….
Περιμένω τη στιγμή που οι χτίστες του κόσμου θα οικοδομήσουν τα αόρατα τείχη, ώστε οι άνθρωποι να μην εμποδίζονται στην μεταξύ τους κοινωνία. Εύχομαι στον καθένα μας να γκρεμίσει πρώτα τα τείχη της καρδιάς του και να δεχτεί την αγάπη και την ευτυχία, και τότε όλα τα άλλα θα γίνουν «Dust in the wind» (By Scorpions ).
Εκείνε, σου εύχομαι καλό απόγευμα, και εύγε για την όμορφη ανάρτηση σου!!
Το είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο αρκετά χρόνια πριν, έχει σοφές συμβουλές. Το θέμα είναι να τα πράξουμε αυτά. Μάλλον είμαστε σε μια αντίθετη κατεύθυνση..γενικότερα.. Καλησπέρα!
Υπέροχα λόγια και ο παραλληλισμός των λόγων με την φωτογραφία των τειχών, εξαιρετικά ταιριαστός !!!!
Καλό βράδυ
Και σtαθείτε ο ένας πλάι στον άλλον, αλλά όχι υπερβολικά κοντά διότι οι κολόνες του ναού στέκουν χωριστές, και η βελανιδιά με το κυπαρίσσι δε φυτρώνουν το ένα στη σκιά του άλλου.. KAHLIL GIBRAN.
@Scorpion49: Έχουμε δρόμο ακόμα ως ομάδα. Είναι και πολλοί οι χτίστες βλέπεις. Ας προσπαθήσουμε ως μονάδες τουλάχιστον, κάτι μπορεί να γίνει. Το τραγούδι ιδανικό.
@Roadartist: Είναι υπέροχο βιβλίο πραγματικά. Θα συμφωνήσω όμως, όταν μένουν στα λόγια αυτά...τι να τα κάνεις;
@magda: Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο.
@Marouli: Πολύ όμορφο και μεγάλη αλήθεια.
Καλό ξημέρωμα σε όλους.
άρα τι είναι καλύτερο;
να το γκρεμίσεις, να το σκαρφαλώσεις, ή να το ζωγραφίσεις..
δικό σου τοίχος είναι, γκρέμισε τον και ξανάχτισε τον όπως θες..
καληνύχτα
Το να βλέπουμε τείχη - απτά κι αόρατα - μήπως είναι μια εύκολη δικαιολογία για να μη θέλουμε να βλέπουμε παρακάτω;
Η έμφυτη περιέργεια, δηλαδή, σταματά στην παιδική ηλικία;
Ξενικός
http://xenikos.blogspot.com
@iliokamenos: Να το ζωγραφίσεις ε; Πολύ ωραίο είναι αυτό που λες και θεωρώ πως το κάνουν πολλοί. Ξεγελάει όμως και τελικά δεν ξέρω αν βγαίνει σε καλό. Γκρέμισμα λοιπόν, συμφωνώ!
@Ξενικός: Κατά τη γνώμη μου δε σταματάει ποτέ. Με τόσο κόσμο όμως "σταματημένο" γύρω μας, κάτι πρέπει να συμβαίνει.
Την καλησπέρα μου σε όλους.
τα τείχη υπάρχουν για να πέφτουν λένε :)
Μαζί σου mahler76, ευχαριστώ για το σχόλιο.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα,
Πραγματικά τα τείχη που κατασκευάζει ο καθένας μας είναι για αυτοάμυνα δυστυχώς θα πρέπει να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από διάφορα κακώς κείμενα, αλλά να ..... το κακό είναι πως με αυτά και μ' αυτά χάνουμε την ουσία....
σπεραα!
χμμ αυτα που λεει ο μπουσκαλια μοιαζουν με τη θεωρια του ροτζερς-με το λειτουργικο ατομο που αγαπα και δεχεται καθε βιωμα και το δυσλειτουργικο που φοβαται να ανοιχτει στην εμπειρια και απομονωνεται εντος 'ασφαλων' οριων-τειχων,μην ζωντας πληρως τη ζωη
@ΔΗΜΗΤΡΑ: Σ' αυτό που λες νομίζω είναι το κλειδί για όλα. Το μέτρο. Να προστατευόμαστε δεν είναι κακό, το κακό είναι να φτάνουμε στο σημείο τελικά να μη ζούμε!
@aizen999: Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που αναφέρεις. Ένας άνθρωπος που δέχεται τα πάντα, δε θα φοβηθεί να βιώσει ακόμα και κάτι αρνητικό. Δε θα φοβηθεί να πονέσει.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα σχόλια.
Καλό ξημέρωμα.
Δεν έχω διαβάσει βιβλίο του.
Τα χειρότερα τείχη που έχω γνωρίσει είναι αυτά που βάζω εγώ .. άχετα αν μου έχουν μάθει τον τρόπο .. στο κάτω κάτω θα μπορούσα να ήμουν ανεπίδεκτη μαθήσεως
καλημέρες μας
@meggie: Είναι τα ερεθίσματα τέτοια στο μεγάλωμά μας, ώστε το να γίνει κάποιος ανεπίδεκτος μαθήσεως είναι σχεδόν ακατόρθωτο κατά τη γνώμη μου.
Την καλημέρα μου.
@meggie: Είναι τα ερεθίσματα τέτοια στο μεγάλωμά μας, ώστε το να γίνει κάποιος ανεπίδεκτος μαθήσεως είναι σχεδόν ακατόρθωτο κατά τη γνώμη μου.
Την καλημέρα μου.
Καλησπέρα,
Πραγματικά τα τείχη που κατασκευάζει ο καθένας μας είναι για αυτοάμυνα δυστυχώς θα πρέπει να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από διάφορα κακώς κείμενα, αλλά να ..... το κακό είναι πως με αυτά και μ' αυτά χάνουμε την ουσία....
@iliokamenos: Να το ζωγραφίσεις ε; Πολύ ωραίο είναι αυτό που λες και θεωρώ πως το κάνουν πολλοί. Ξεγελάει όμως και τελικά δεν ξέρω αν βγαίνει σε καλό. Γκρέμισμα λοιπόν, συμφωνώ!
@Ξενικός: Κατά τη γνώμη μου δε σταματάει ποτέ. Με τόσο κόσμο όμως "σταματημένο" γύρω μας, κάτι πρέπει να συμβαίνει.
Την καλησπέρα μου σε όλους.
άρα τι είναι καλύτερο;
να το γκρεμίσεις, να το σκαρφαλώσεις, ή να το ζωγραφίσεις..
δικό σου τοίχος είναι, γκρέμισε τον και ξανάχτισε τον όπως θες..
καληνύχτα
Το είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο αρκετά χρόνια πριν, έχει σοφές συμβουλές. Το θέμα είναι να τα πράξουμε αυτά. Μάλλον είμαστε σε μια αντίθετη κατεύθυνση..γενικότερα.. Καλησπέρα!
@~reflection~: Το πιο επικίνδυνο είναι ότι όσοι χτίζουν τείχη για εμάς το κάνουν για το "καλό" μας. Ποιο καλό όμως είναι αυτό που σε περιορίζει τόσο;
Υπέροχα τα λόγια του Μεγάλου Καζαντζάκη. Σε 3 γραμμές, όλη η ουσία.
Σε σχέση με την "κήπο" πάντως, λίγοι αντέχουν την τόση έκθεση! Ίσως γι' αυτό και λίγοι καταφέρνουν να σπάσουν τα καλούπια.
@karkinos7: Το ερώτημα είναι, μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς;
Καλησπέρα κι από μένα σε όλους.
Να ζούμε εμείς με και σε αυτά!!!
Την Καλησπέρα μου!!!
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ: Έτσι είναι ακριβώς! Ο καθένας φιλτράρει όσα θα επιτρέψει να "εισχωρήσουν" στην πραγματικότητά του. Κι ας γίνονται λάθη.
Όταν όμως χτιζόμαστε (ή μας χτίζουν) για προστασία, τότε το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό.
Καλημέρα κι από μένα.
Δημοσίευση σχολίου