6.7.10

Μια ζωή μικρή, μα και τόσο μεγάλη...

(Βεγγαλικά στον ουρανό του Amsterdam, Ολλανδία)

Δεν έχουμε δώσει, νομίζω, στη "στιγμή" την προσοχή
που της αρμόζει.
Ίσως επειδή περνάει τόσο γρήγορα που τη χάνουμε
και βιαστικά παίρνει τη θέση της
στο φάκελο: "Παρελθόν".

Κι όμως, η ζωή μας είναι το άθροισμα αυτών
των πολύ μικρών χρονικών περιόδων,
οι οποίες είναι άλλοτε ευχάριστες
(τότε είναι που παρακαλάμε να κρατήσουν για πάντα)
κι άλλοτε δυσάρεστες
(τότε είναι που βαφτίζουμε το χρόνο "γιατρό" και θέλουμε
να τις πάρει όσο πιο γρήγορα μπορεί, μακρυά μας).

Όλα δικά μας δηλαδή!

Είναι όμως τόσο μικρό το ταξίδι μας πάνω σ' αυτόν
τον πλανήτη, που μάλλον το δικαιούμαστε.
Συνάμα, βέβαια, αυτό το ταξίδι είναι και το
μεγαλύτερο που θα κάνουμε ποτέ.
Επομένως...κάτι προλαβαίνουμε!

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη φράση του Καζαντζάκη:
"Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε"

που μου θύμισε, λίγες μέρες πριν, το Blog:

5 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πολύ αληθινή εγγραφή και καλώς σε βρίσκω

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Εκείνος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο. Καλώς ήρθες.

Scorpion49 είπε...

"Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε"
Είναι η αγαπημένη μου φράση και την είχα καταχωρήσει στο profil μου όταν είχα λογ/σμό στο Facebook (είχε πει κάποιος: μόνο η γιαγιά μου δεν έχει λογ/σμό στο Facebook, ενοχλούσαν και αυτά που δημοσίευα και έτσι... έφτιαξα το blog μου).
Ζήστε έντονα τη ζωή με πάθος, με έρωτα και αγάπη, τα προλαβαίνετε όλα (ειδικά οι νεολαία) και ας διαρκεί η ζωή μας ωσάν μια αστραπή!!

Εκείνος είπε...

@Scorpion49: Ευχαριστώ για την όμορφη και,κυρίως, χρήσιμη παρουσία σου. Καλό απόγευμα.

Εκείνος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο. Καλώς ήρθες.

Δημοσίευση σχολίου