(Άγαλμα στο κέντρο της Βιέννης, Αυστρία)
Ο Αυστριακός μοναχός Μέντελ, συχνά αναρωτιόταν
για τον τρόπο που τα φυτά αποκτούσαν
μη τυπικά χαρακτηριστικά.
Κατά τη διάρκεια μιας βόλτας του στον κήπο του μοναστηριού,
εντόπισε μια μη τυπική ποικιλία του φυτού ornamental.
Το μεταφύτευσε δίπλα σε μια τυπική ποικιλία του φυτού
και επιδίωξε να παρατηρήσει αν στην επόμενη γενιά
θα υπήρχε κάποια αλλαγή των χαρακτηριστικών της.
Διαπίστωσε ότι τα φυτά-απόγονοι διατηρούσαν
τα βασικά χαρακτηριστικά των προγόνων τους,
με άλλα λόγια δεν επηρεάζονταν από το περιβάλλον.
Αυτό το απλό 'πείραμα' αποτέλεσε γενεσιουργό
αιτία για την ιδέα της κληρονομικότητας.
Οι σημειώσεις του Μέντελ στο περιθώριο των
(πολύ πρόσφατων τότε) έργων του Κάρολου Δαρβίνου
επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι παρακολουθούσε
από κοντά τις εξελίξεις στον τομέα της βοτανικής,
αγοράζοντας και μελετώντας πρόσφατα εκδοθέντα βιβλία.
Οι νόμοι του Μέντελ αποτελούν την πρώτη
εμπεριστατωμένη διαπραγμάτευση
του ζητήματος της κληρονομικότητας
και ταυτόχρονα τον πυρήνα ιδεών της κλασικής γενετικής.
Άπο τη wikipedia